Vliegende apen

Maandag begon de week weer op de kinderafdeling, nadat een ambulance ons passeerde ben ik uit nieuwsgierigheid gelijk doorgelopen naar de ic. Het kindje had malaria en bloedvergiftiging en had direct een injectie nodig. Bij het medicijnrondje zeiden de andere studenten welke medicijnen ik klaar moest maken en kon ik spuiten geven. S middags was er niet veel te doen, ik heb meegekeken met een opnamegesprek en ik heb een beetje speelt met een baby’tje.
Dinsdag ochtend stopte een kindje van 5 jaar tijdens de artsenvisite met ademen, de reanimatie werd gestart… nou ja reanimatie, ze hebben het kindje beademd en een paar keer op de borstkas geslagen. Alle artsen kwamen 1 voor 1 naar het hartje luisteren, ik had gevraagd waarom ze dat deden, want je hoort toch niets als het kindje overleden was. Enige antwoord wat ik kreeg was of ik zelf ook wou luisteren.. uh nee. Het kindje heeft een uur op bed gelegen bedekt met een deken, totdat 2 verpleegkundige hem inwikkelde in doeken en hem over de gang weg brachten. Ondertussen was ik maar begonnen aan de medicijnen. Aan het einde van de ochtend heb ik voor het eerst een infuusje geprikt bij een jong kindje. Tot groot geluk zat hij er 1x in! Daarna ben ik samen met een student bloed wisten halen, ik ben opzoek gegaan in de vriezer naar het juiste zakje bloed die ik niet kon vinden omdat t allemaal door elkaar lag. In de middag heb ik nog medicijnen toegediend en kindjes geïnjecteerd die malaria hadden.
Woensdag was het weer erg rustig op de kinder ic. Nicky en ik stonden vandaag daar met z’n 2e. We hebben samen de medicijnen gedeeld en spuiten gegeven. Ook heb ik weer een infuusje geprikt, deze wou er helaas niet in. De dokter heeft uiteindelijk het infuusje in het hoofdje geprikt. Later kwam er weer een patiënt die een infuusje nodig had, deze zat er wel weer in 1x in. Maar de patiënt had bloed nodig en haar adertjes in de handen waren ze klein hiervoor. Dus moest ze een infuusje in haar voeten. S middags was het nog steeds rustig, dus zijn we na een half uurtje naar huis gegaan. S avonds zijn we lekker uiteten geweest. Het weer deze avond was echt slecht. Het regende de hele avond best hard. Dus hebben we de rest van de avond maar binnen gezeten.
Donderdag regende het nog steeds, de wegen waren echt modderig en overal lagen grote plassen. Op de ic was het nog steeds rustig, maar gelukkig hadden een aantal kindjes een infuusje nodig. Ook heb ik voor het eerst een opname gesprek gedaan in het Engels! Maar dat was niet echt een succes, de moeder kon geen Engels en de oom wist niet veel over het kindje. Gelukkig hielp een student mij, zodat ik alvast een infuusje kon prikken en daarvan 5 buisjes bloed af kon nemen. Ja bloed afnemen doen ze hier via het infuusje wat je net heb geprikt, of ze zuigen het op via een spuit in de lies. De diagnose die ik had gesteld klopte wel, malaria. In de middag was er eerst niets te doen, totdat een arts vroeg vroeg of ik wou helpen. Ik moest de stethoscoop op zn plek houden, zodat zij het kindje kon beademen en luisteren naar het hartje. Maar daarna moest ze iets gaan halen en ben ik gaan beademen. Dit duurde de rest van de middag. Haar hartslag ging sterk omlaag als ze niet beademd werd, maar zelf vond ze het niet prettig en schudde ze telkens het hoofd als ik begon. Zelf zou ik het ook niet fijn vinden om droge lucht binnen geperst te krijgen, terwijl ik zelf kan ademen. Haar stem was ook weg door de droge lucht, en de moeder was erg in paniek. Op een gegeven moment waren nicky en ik nog maar alleen op de ic, bang dat we straks moesten gaan reanimeren. Maar gelukkig kwam het kindje regelmatig bij bewustzijn en kwam de arts weer terug. Om 4 uur heb ik het overgedragen aan een andere student, zodat ik nog een lumbaalpunctie kon zien. Deze zat er gelukkig in 1 x erin, tot mijn verbazing, en het liep goed af. Daarna zijn wij naar huis gegaan, met de gedachte dat het kindje niet lang meer te leven heeft. Ook deze stage week is weer voorbij gevlogen. Ik heb het erg naar me zin gehad op de kinder ic. Weer veel dingen gezien, meegemaakt en zelf gedaan!
Eenmaal thuis zijn we onze voetbalshirts en slippers wisten ophalen. Helemaal weer blij zijn we naar huis gegaan. Terwijl iris en nicky even de deur uitwaren had ik bezoek van een kakkerlak, en geen kleintje ook.. bahbah, nadat de doom niet gewerkt had is hij uiteindelijk gekild bij een slipper. Met zulke dingen mis ik toch een man in huis…
Vrijdag was papa jarig, helaas kon ik hier niet bij zijn en zal ik de heerlijke bbq missen. Wat heb daar zin in. Normaal zijn we vrij op vrijdag, maar vandaag mochten we een dagje meedraaien op de spoed. Tot half 11 was er niets te doen, tot er een man binnen kwam die uitgedroogd was. Maar na 3 flessen infuus kon hij overgeplaatst worden naar de afdeling. Rond 11 uur kwam er een patiënt met de ambulance, ze was aangereden door een auto, maar mild was gescheurd en haar rug zat vol met schaafwonden. Het kindje had al 2 uur in de ambulance gezeten voordat ze het ziekenhuis bereikte en in het ziekenhuis duurde het nog eens 2 uur voordat ze geopereerd kon worden. In de middag hebben we nog in de gipskamer meegekeken hoe ze een spalk aanmeten. Ook hebben we meegekeken in het kleine operatiekamertje, hier was een jongen met olifantenbenen en een man die een hoofdwond had. Hij moest gehecht worden. Om 4 uur zijn we naar huis gegaan, de andere groep was al terug uit rangala. S avonds zijn we met z’n alle uiteten geweest en hebben we nog een waterpijp besteld.
Zaterdag ging de wekker erg vroeg, want we gingen naar het tropisch regenwoud. Na een lange busreis begon de tocht.. de gids was erg enthousiast over bomen en planten die er allemaal in stonden. Het enige wat wij zagen waren leuke lianen waar we in konden klimmen. Na heel wat geklim bereikte we een uitkijkpost, het uitzicht was echt mooi! Helaas zagen we de donkere wolken al op ons afkomen, en waren we voor het einde al zeik nat geregend. De terug weg was vooral erg koud, en de wegen waren erg slecht geworden door de regen waardoor de reis nog langer duurde. Uiteindelijk kwamen we aan bij Mago, hier zullen we overnachten. Nadat we met z’n alle hebben gegeten, zijn we bij het kampvuur gaan zitten. De bedden lagen echt lekker, net zo strak ingestopt zoals bij oma. Alleen de muggen….
Zondag stond het ontbijt buffet al klaar voor ons, heerlijk vers fruit met geroosterd brood. Om 11 uur vertrokken we weer richting Kisumu. S middags hebben we de andere groep voor de laatste keer uitgezwaaid. Verder zijn wij naar Dunga Hill Camp geweest om nog een potje te voetballen. S avonds nog lekker uiteten geweest bij Tammies. Wat vliegt de tijd.. de laatste week begint morgen.

xxx Lauri